Halitoza. Jak leczyć nieprzyjemny zapach z ust?

Choć halitoza, czyli nieprzyjemny zapach s ust, nie jest stanem zagrażającym zdrowiu, to bardzo często stanowi dla pacjenta duży problem. Jest przyczyną kompleksów oraz wycofania się z życia społecznego. Na szczęście, brzydki zapach z ust można skutecznie leczyć. Najważniejsza jest trafna diagnostyka oraz wdrożenie efektywnej terapii. Jeżeli dbamy o higienę jamy ustnej i wiemy, że nie borykamy się z żadną chorobą zębów i przyzębia, warto skonsultować się z otolaryngologiem, który pomoże nam w określeniu przyczyn oraz wdroży leczenie.

Zadzwoń i umów wizytę: +48 794 795 738

Halitoza – przyczyny dolegliwości

Halitoza najczęściej wiąże się z jamą ustną, choć może wynikać także z dolegliwości okolic gardła, przełyku, dróg oddechowych (górnych i dolnych), a nawet żołądka, nerek i wątroby. Trafna diagnostyka jest podstawą skutecznego leczenia.
To właśnie dolegliwości ze strony jamy ustnej są najczęstszą przyczyną halitozy. W znacznej większości jest to nieprawidłowa higiena jamy ustnej, co powoduje nadmierny rozwój bakterii beztlenowych, które produkują lotne związki siarki, wpływające na nieprzyjemny zapach z ust.

Ponadto halitoza może mieć następujące przyczyny:

• stomatologiczne: próchnica, kamień i osad nazębny, parodontoza, grzybica jamy ustnej, stan zapalny,
• przyjmowanie niektórych leków,
• palenie papierosów i nadużywanie alkoholu,
• niewłaściwa dieta,
• halitoza poranna: przykry zapach z ust zaraz po przebudzeniu jest najczęściej spowodowany mniejszą produkcją śliny podczas snu,
• stany zapalne układu oddechowego,
• nowotwory układu oddechowego,
• choroby układu pokarmowego,
• gromadzenie treści pokarmowej w kryptach migdałkowych.

Halitoza a czopy migdałkowe

Jedną z przyczyn halitozy jest gromadzenie treści pokarmowej w kryptach migdałków podniebiennych. Do takiej sytuacji może dojść, gdy migdałki tracą swoją naturalną zdolność do samooczyszczania – najczęściej w wyniku powstania bliznowaceń, będących pozostałością po stanach zapalnych.
Treść gromadzona w migdałkach (pozostałości pokarmu, limfocyty, komórki nabłonka) z czasem zaczyna gnić, co prowadzi do powstania nieprzyjemnego zapachu ust. Co więcej, z czasem treść pod wpływem naturalnych procesów zamienia się w kamienie migdałkowe. Kamienie migdałkowe mogą być usunięte podczas kaszlu, a czasem za pomocą łyżeczki lub np. końcówki szczoteczki do zębów. Są to jednak doraźne rozwiązania, które nie tylko nie rozwiązują problemu, ale mogą też upośledzać zdolność migdałków do samooczyszczania.

Nieprzyjemny zapach z ust. Objawy czopów migdałkowych

Istnieją symptomy, sygnalizujące, że nieprzyjemny zapach z ust może wynikać z obecności czopów migdałkowych. Są to:

• uczucie ciała obcego w gardle,
• bóle ucha,
• widoczne żółte, szare lub białe masy w migdałkach,
• częste infekcje górnych dróg oddechowych.

Halitoza – leczenie nieświeżego oddechu

W przypadkach, gdy halitoza powodowana jest gromadzeniem treści w kryptach migdałkowych, najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym sposobem leczenia jest kryptoliza. Calem zabiegu jest zamknięcie krypt migdałkowych, co pozwala na uzyskanie trwałych efektów przy jednoczesnym zachowaniu migdałków. Ma to ogromne znaczenie, ponieważ migdałki odgrywają istotną rolę, a ich zachowanie pozytywnie odbija się na komforcie życia pacjenta. Sam zabieg kryptolizy jest bezpieczny, szybki, nie wymaga narkozy, nie wiąże się z krwawieniem i dolegliwościami bólowymi. Zaraz po wyjściu z gabinetu można powrócić do codziennych zajęć – mówi dr hab n. med. Dmitry Tretiakow, specjalista laryngolog (otolaryngolog)

Zabieg kryptolizy zaczyna się od podania znieczulenia miejscowego i trwa około 30 minut. Najpierw oczyszcza się krypty migdałkowe z zalegającej treści. Następnie zamyka się je za pomocą kriochirurgii, lasera ablacyjnego CO2 lub za pomocą diatremii radiofalowej:

• kriochirirgia: w tej metodzie kryptolizy wykorzystuje się podtlenek azotu lub ciekły azot jako źródło zimna. W efekcie wymrażana jest warstwa powierzchniowa migdałka podniebiennego, co w procesie gojenia prowadzi do obkurczenia tkanki oraz zamknięcia krypt migdałkowych,
• laser ablacyjny CO2: laser diodowy, który pozwala na koagulację tkanek i opracowanie migdałków warstwa po warstwie. Dochodzi do obkurczenia błony śluzowej, ograniczenia wejścia do krypt,
• diatremia radiofalowa: jest to technika cięcia i koagulacji tkanek miękkich przy pomocy fal prądu o częstotliwości radiowej. Ta metoda kryptolizy pozostawia otaczające komórki nienaruszone.

Za pomocą odpowiedniego urządzenia (w zależności od zastosowanej metody) dotyka się ujść krypt migdałkowych, co powoduje uszkodzenie błony śluzowej, złuszczenie i zabliźnienie. Przez kolejne 4-8 tygodni postępuje proces gojenia. Po właśnie tym czasie należy udać się do lekarza przeprowadzającego zabieg, w celu skontrolowania rezultatów i ocenienia rezultatów zabiegu.

Zadzwoń i umów wizytę: +48 794 795 738

Halitoza. Dlaczego warto zdecydować się na profesjonalne leczenie?

Jeżeli masz halitozę, walczysz z nieprzyjemnym oddechem, skieruj się do specjalisty laryngologa, który trafnie zdiagnozuje problem i sprawdzi, czy nie jest on związany z kamieniami migdałkowymi lub zaleganiem treści. Stosowanie metod doraźnych daje niezadowalające rezultaty, a nawet może powodować liczne powikłania – np. upośledzenie mechanizmu samooczyszczania migdałków.
W przypadku kryptolizy mamy do czynienia z bardzo niskim poziomem powikłań – jest to jedynie 0,5-3%. Jednocześnie już po pierwszym zabiegu uzyskujemy bardzo wysoką skuteczność. Tylko u 3-5% pacjentów okazuje się, że konieczne jest całkowite usunięcie migdałków. Kryptoliza jest skuteczna, bezbolesna i mało inwazyjna, dzięki czemu od razu można wrócić do codziennych zajęć. To najbardziej efektywna metoda leczenia nieświeżego oddechu, powodowanego zaleganiem czopów w kryptach migdałkowych.

Bibliografia

1. Braksator Marcin, Paradowski Lech, Halitoza–etiologia, diagnostyka i leczenie, 2009
2. Lewandowski Bogumił, Przykry zapach z ust (halitosis) – problem nie tylko stomatologiczny [w:] Medical Review 2, 2013
3. Pieniążek Anna, Pietrzak Mariusz, Halitoza–etiologia, metody diagnostyki i leczenie
4. Rosenberg Mel, Halitosis measurement by an industrial sulphide monitor [w:] Journal of periodontology, 1991, s. 487-489
5. Tretiakow Dmitry, Andrzej Skorek, Halitoza jako problem interdyscyplinarny, 2019